Bakır üflemeli çalgılar ailesinin bir üyesi olan Saksafon, ismini yarayıcısı olan Belçikalı AdolpheSax’tan almaktadır. Hem tahta üflemeliler hem de bakır üflemeliler gurubuna ses bakımından uygun bir enstrüman yapmak isteyen Sax, 1846 yılına kadar yaklaşık 14 adet saksafon üretti.
Birçok üflemeli enstrümandan izler taşıyan saksafonun tek kamışlı klarnete benzeyen bir ağızlığı, Obuaya benzeyen koni biçimli bir gövdesi vardır. Boyun adı verilen gövdenin üst kısmındaki kısım sökülüp takıla bilme özelliğine sahiptir. Çana benzeyen alt kısmına ise kalak denir.
Farklı ses tınılarına sahip beş adet saksafon vardır. Sırası ile bunlar; Soprano-Alto-Tenor-Bariton ve Bas Baritondur.
Yapıldığında genellikle Fransız Askeri Bandolarında kullanılmaya başlanan saksafon 1. Dünya Savaşı sıralarında ABD’de solo çalgısı olarak kullanılmaya başlanmıştır. Daha sonra caz müziğinin vazgeçilmez enstrümanı olarak kalıcı yerini almıştır. Caz müziğindeki kadar olmasa da klasik müzikte de kullanılan saksafon için klasik müziğinin öncülerinden olan ClaudeDebusy solo parçalar bestelemiştir.